خیال خام صلح

میدانگاه ویران
آری
آدمی در درون
میدانگاه ویرانیست
که ویرانی گستره مرز برون را می ماند
من در این ویرانی، با عبث امیدی
صلح احساس و خرد را اندیشیدم

چه بیهوده گزافی؟!
آب را با آتش؟
آه چه اندیشه پرمدعی کوردلی!؟
عشق را با عقل؟


اینست
آری
خام ترین طرح صلح نافرجام تاریخ انسان
و باز
شهوت آسوده از این طرح صلح نافرجام

شعر بی طلوع

بر نوسان مرده شعرهاي من

رقصيدن آغاز مکن

که شعر پُرمرده مرا

در عمق اين شب قعر هنگام

هيچ صبحي در کار نبوده است