آری
آدمی در درون
میدانگاه ویرانیست
که ویرانی گستره مرز برون را می ماند
من در این ویرانی، با عبث امیدی
صلح احساس و خرد را اندیشیدم
چه بیهوده گزافی؟!
آب را با آتش؟
آه چه اندیشه پرمدعی کوردلی!؟
عشق را با عقل؟
اینست
آری
خام ترین طرح صلح نافرجام تاریخ انسان
و باز
شهوت آسوده از این طرح صلح نافرجام
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر